Νέος χρόνος

Kαλή χρονιά σε όλους ευλογία και χαρά στο σπίτι σας.
Η επιστροφή στα πάτρια και το σπίτι, η εκπλήρωση του ονείρου και της επιθυμίας είναι δεμένη στην καρδιά μας.
Χριστούγεννα και άλλες μεγάλες γιορτές, μόνο στο σπίτι σου καταλαβαίνεις..

Χρόνια πολλά,

Going out for a ..greek!

Eίχα ξεχάσει τα πράγματα πως λειτουργούν εδώ σε ένα ελληνικό ρεστωράν, είχα ξεχάσει ότι οι μεζέδες βρίσκουν εσένα και όχι το αντίστροφο! Τέλος πάντων, αυτό μπορεί να βοηθά, ιδιαίτερα όταν συνοδεύεις ξένους φίλους.

Isn't it funny, how a lot of people still behave, at any ‘ethnic’ restaurant

Σκέψεις μοναχικής πολιτείας-A monk dies in order to live

Tuesday, January 29, 2008
Σκέψεις μοναχικής πολιτείας-A monk dies in order to live

The life of monasticism is life of perpetual spiritual ascent. While the world goes on its earthbound way, and the faithful with their obligations and distractions of the world try to stay within the institutional limits of the church tradition, monasticism goes to other direction and soars. It rejects any kind of compromise and seeks the absolute. It launches itself from this world and heads for the kingdom of God. This is in essence the goal of the Church itself.

In Church tradition this path is pictured as a ladder leading to heaven. Not everyone manages to reach the top of this spiritual ladder. Many are to be found on the first rungs. Others rise higher. There are also those who fall from a higher or a lower rung. The important thing is not the height reached, but the unceasing struggle to rise ever higher. Most important of all, this ascent is achieved through ever increasing humility, that is, through ever increasing descent. "Keep thy mind in hell, and despair not", was the word of God to Saint Silouan of Mount Athos. When man descends into the hell of his inner struggle having God within him, then he is lifted up and finds the fullness of being (..)
In the lives of monks the Christian sees examples of men who took their Christian faith seriously and committed themselves to the path which everyone is called by Christ to follow. Not all of them attained perfection, but they all tried, and all rose to a certain height. Not all possessed the same talent, but all strove as good and faithful servants. They are not held up as examples to be imitated, especially by laymen. They are however valuable signposts on the road to perfection, which is common for all and has its climax in the perfectness of God.


Ι.Μονή Μεγ.Αντωνίου, Florence,Arizona



Posted by kafetzhs at 1:23 AM
Labels: st antony monastery
2 comments:
Katerina ante portas said...
Καλησπέρα σας, είναι το μοναστήρι του πατρός Εφραίμ που έγινε στην έρημο; Εκεί υπάρχει η Παναγία η Αριζονίτισσα που έγραφε ένας παλιός blogger ο Ελληνας στην Αμερική!

January 29, 2008 1:57 AM
kafetzhs said...
Kαλησπέρα Κατερίνα
Ειναι ακριβώς το μοναστήρι του π.Εφραίμ που θαυμαστά προοδεύει και γίνεται λύχνος υπέρ το μόδιον..

Από Μάρτη καλοκαίρι

Όρθια τα κατάρτια μεσ τον ήλιο, στήσανε στη θάλασσα χορό
και με κάθε φύσημα τ' ανέμου, στέλνουνε φιλιά στον ουρανό..

Γερνάει ανεπιστρεπτί η Ευρώπη

Ακούστηκε εξ επισήμων χειλέων η πρώτη αναφορά της περικοπής των συντάξεων στην Ελλάδα, όπου το συνταξιοδοτικό γίνεται οξύτερο μετά το δημογραφικό.
Ασφαλώς και σχετίζονται τα δύο θέματα, αφού αυτοί που συνταξιοδοτούνται, 1) δεν αντικαθίστανται βιολογικά και 2) ζουν περισσότερα χρόνια απο το προσδώκιμο, επιβαρύνοντας τον συνταξιοδοτικό τους φορέα


πηγή:TcsDaily

Coffeebrake με CAFE

Υπάρχει οποιαδήποτε συνήθεια ανθεκτικότερη και αγαπημένη από τους υποστηρικτές του.. CAFE; Για εκείνους που δεν συντονίζονται στενά με την Ουάσιγκτον, CAFE είναι το αρκτικόλεξο για την Corporate Average Fuel Economy( κατά λέξη: εταιρική μέση οικονομία καυσίμων). Κάτι που έγινε 28 χρόνια πριν, όταν πέρασε απο το Κογκρέσσο πανεθνικά νόμος, ότι οι κατασκευαστές αυτοκινήτων, θα πρέπει να πωλούν αυτοκίνητα, που απο την κατασκευή τους, συνολικά να μην ξεπερνούν τα 27.5 μίλια στο γαλόνι.
Πίστευαν ότι αυτή η "αλχημεία" θα απελευθέρωνε την Αμερική απο την εξάρτησή της απο το πετρέλαιο. Όλοι ήταν ικανοποιημένοι με τον νόμο, Περιβαλοντολόγοι, νομικοί, οικονομικοί αναλυτές, έμποροι αυτοκινήτων. Η πραγματικότητα όμως αποδείχτηκε άλλη:
1. Πριν το 1975 τα στάνταρντς ήταν 40% της κατανάλωσης πετρελαίου και μετά έφτασαν στα 52%. Οι εισαγωγή πετρελαίου έχει φθάσει τα 51% έναντι 36% πριν τον CAFE.
2. Αντί να μειωθεί η κατανάλωση βενζίνης, αυξήθηκε γιατί αυξήθηκε το οδήγημα και η κάλυψη μιλίων κατά 104%.
3. Τα στάνταρντς του CAFE ευθύνονται επίσης, για 46.000 θανάτους μέχρι το 1999 σύμφωνα με δημοσίευση της USAtoDay. Μόνο το 1993 σκοτώθηκαν 2600 περισσότεροι. Αιτία ήταν η μείωση του όγκου των αυτοκινήτων και των δεικτών ασφαλείας, για να πληρούνται οι προυποθέσεις του CAFE.
Εθελοτυφλούν λοιπόν, αν νομίζουν ότι με μισή παραγωγή πετρελαίου να πηγαίνει στα οχήματα, ενώ την υπόλοιπη μοιράζονται τα νοικοκυριά, οι αεροπορικές εταιρίες, τα ασφαλτικά προϊόντα κλπ ο CAFE θα είναι τονωτικός όσο και ο πραγματικός.-

Πατρίδα είναι μία και η Νew York μιάν άλλη

Όταν άκουγα τους παλιούς ομογενείς να μιλούν για δυο πατρίδες, τους άκουγα με μισό αυτί. Η πατρίδα είναι μία, πάει τελείωσε.
Άλλο ο τόπος κατοικίας. Αυτόν τον επιλέγεις, για να μείνεις, για δουλειά, για σπουδές.


Για μένα τότε αυτό ήταν η Νέα Υόρκη. Σπούδασα, δούλεψα εκεί και όταν ήταν τα πράγματα έτσι ώστε η απόφαση θα ήταν τελεσίδικη, θα ρίζωνα εκεί, με έπιασε εκείνος ο ακαταμάχητος νόστος, να γυρίσω πίσω στην πατρίδα. Δώδεκα χρόνια μετά, επιθυμώ να γυρίσω στη Νέα Υόρκη σαν σε πατρίδα.

Ανεξήγητη η ταξιδιάρικη ψυχή του Έλληνα...